Σεισμός τώρα: Με αφορμή τον πρόσφατο μεγάλο σεισμό των 5,9 ρίχτερ που σημειώθηκε στο νησί της Ρόδου ο γνωστός καθηγητής Ευθύμης Λέκκας τόνισε την επικινδυνότητα της περιοχής των Δωδεκανήσων.
Στο παρελθόν ο χώρος αυτός έχει δώσει πολύ μεγάλους σεισμούς της τάξεως των 7,9 ρίχτερ, ωστόσο, δεν υπάρχει ανησυχία καθώς ο νέος σεισμός ήταν πολύ μακριά από την πόλη της Ρόδου.
Σεισμός 5,9 Ρίχτερ τράνταξε την Ρόδο και τα Δωδεκάνησα το μεσημέρι της Τετάρτης. Σύμφωνα με το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο το επίκεντρο του σεισμού εντοπίζεται στη θάλασσα, σε απόσταση 58 χλμ νοτιοανατολικά της Λίνδου. Τι τόνισε ο Ευθύμης Λέκκας, καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής και Εφαρμοσμένης Γεωλογίας.
Μιλώντας στο mega ο Ευθύμης Λέκκας, καθηγητής Δυναμικής Τεκτονικής και Εφαρμοσμένης Γεωλογίας, τόνισε πως στα Δωδεκάνησα έχουν εκδηλωθεί μεγάλοι σεισμοί στο παρελθόν, ωστόσο ο ίδιος ήταν καθησυχαστικός, αναφέροντας πως το επίκεντρο του σεισμού ήταν μακριά από την πόλη της Ρόδου.
Σεισμός τώρα: Συναγερμός
«Το που θα επικεντρωθεί κάθε φορά ένας σεισμός, μεγάλος ή μικρός, δεν το γνωρίζουμε. Χθες εκδηλώθηκε στην άκρη του ελληνικού τόξου, νοτιοανατολικά της Ρόδου. Εκεί, λοιπόν, στην απόληξη του τόξου που κυριαρχούν οριζόντια ρήγματα είχαμε την εκδήλωση του σεισμού, ο οποίος έγινε αντιληπτός στην Ρόδο και την Κάρπαθο».
«Στα Δωδεκάνησα έχουν εκδηλωθεί μεγαλύτεροι σεισμοί στο παρελθόν. Το 1928 είχε εκδηλωθεί ο μεγαλύτερο σεισμός που καταγράφηκε ενόργανα στον ελληνικό χώρο, με μέγεθος της τάξης των 7,9 Ρίχτερ. Ήταν ένας σεισμός μεγάλου βάθους απ’ ότι διερευνήθηκε. Η περιοχή έχει δυναμικότητα να δώσει πιο μεγάλο σεισμό, αλλά και πιο μεγάλο να δώσει, είμαστε γύρω στα 100 χλμ από την πόλη της Ρόδου. Είναι μακριά», συμπλήρωσε.
Σύμφωνα με τον κ. Λέκκα, ο σεισμός των 5,9 Ρίχτερ φαίνεται να ήταν ο κύριος και μετά την εκδήλωση του φαινομένου λήφθηκαν τα απαραίτητα μέτρα.
Σεισμός τώρα: Η «γειτονιά» έχει δώσει στο παρελθόν μεγάλες δονήσεις
Στο ανατολικό τμήμα του ελληνικού τόξου, περιοχή που στο παρελθόν έχει δώσει μεγάλους σεισμούς, άνω των 6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, βρίσκεται το επίκεντρο της σεισμικής δόνησης, που σημειώθηκε στις 14:37 της Τετάρτης 25 Ιανουαρίου, στη θαλάσσια περιοχή 63 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Λίνδου, στη Ρόδο.
Ο σεισμός ήταν μεγέθους 5,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ και το εστιακό του βάθος υπολογίζεται στα δέκα χιλιόμετρα.
Ισχυρότατη σεισμική δόνηση 5,9 Ρίχτερ ανοιχτά της Ρόδου – Τι αναφέρει το Γεωδυναμικό Ινστιτούτο
Όπως αναφέρει στο ethnos.gr ο καθηγητής Σεισμολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Μανώλης Σκορδίλης, το ρήγμα που βρίσκεται το επίκεντρο του σεισμού δεν έχει δώσει στο παρελθόν μεγάλο σεισμό, όμως, στην ευρύτερη «γειτονιά» υπάρχουν ρήγματα ιδιαιτέρως ενεργά, τα οποία έχουν προκαλέσεις αρκετές σεισμικές δονήσεις, μεγέθους πάνω από 6 βαθμούς.
«Η συγκεκριμένη ‘’γειτονιά’’ βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του ελληνικού τόξου και έχει δώσει στο παρελθόν ισχυρούς σεισμούς, τόσο επιφανειακούς όσο και σε ενδιάμεσα βάθη.
Το ρήγμα που βρίσκεται στο σημείο του σημερινού σεισμού, δεν έχει δώσει παλαιότερα κάποια ισχυρή σεισμική δόνηση. Ελπίζουμε όλοι αυτός να ήταν ο κύριος σεισμός και είναι πολύ νωρίς ακόμα για να πούμε το οτιδήποτε. Περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί το επόμενο τις επόμενες ώρες», ανέφερε στο ethnos.gr ο κ. Σκορδίλης.
Σεισμός τώρα: Ο σεισμός που άλλαξε τον ρου της ιστορίας
Πολλοί πίστευαν ότι ο σεισμός ήταν μια τιμωρία του Θεού. Άλλοι αναρωτήθηκαν αν η επιστήμη ήταν ένας καλύτερος τρόπος να κατανοήσουμε το σύμπαν και τον τρόπο λειτουργίας του. Σήμερα συνδέουμε αυτούς τους στοχαστές με την Εποχή του Διαφωτισμού, μια ιστορική περίοδο που οδήγησε στη Γαλλική Επανάσταση και στον Αμερικανικό Πόλεμο της Ανεξαρτησίας.
Λίγο καιρό μετά τον σεισμό μεγέθους 8,5 βαθμών που κατέστρεψε την πόλη της Λισαβόνας το 1755, ένας διακεκριμένος άνδρας ανέβηκε σε ένα άλογο και κάλπασε μέσα από τα ερείπια για να φτάσει στον βασιλιά της Πορτογαλίας.
Ο μονάρχης, ο Dom José I, είχε γλιτώσει οριακά τον θάνατο παραμένοντας στο εξοχικό του παλάτι έξω από την πόλη. Ως κάποιος που εκτιμούσε το κυνήγι και τη φιλαρέσκεια πολύ περισσότερο από τη διακυβέρνηση, ο βασιλιάς δεν ήταν σίγουρος για το πώς να αποκαταστήσει το κατεστραμμένο βασίλειό του.
Σε μια στιγμή που έμεινε για πάντα χαραγμένη στα βιβλία της ιστορίας της Πορτογαλίας, ο διακεκριμένος έφιππος άνδρας, ο υπουργός Επικρατείας Sebastião José de Carvalho e Melo, διαισθανόμενος την αβεβαιότητα στον αέρα, άρχισε να δίνει εντολές στους βοηθούς του αναλαμβάνοντας τη διοίκηση στην προσπάθεια ανάκαμψης της χώρας.
Με την ευλογία του βασιλιά, ο ντε Καρβάλιο
-γνωστός στην ιστορία ως Μαρκήσιος ντε Πομπάλ- συνέχισε να κυβερνά την Πορτογαλία μέχρι τον θάνατο του Ντομ Ζοζέ. (Μετά τον σεισμό, ο Ντομ Ζοζέ, που έπασχε από οξεία κλειστοφοβία μέσα στα κτήρια, έζησε τις υπόλοιπες ημέρες του σε μια παλατιανή σκηνή, λειτουργώντας ως διακοσμητικό πρόσωπο, ενώ ο Πομπάλ έπαιρνε στρατηγικές αποφάσεις).
Στα 22 χρόνια της εξουσίας του, ο Πομπάλ θα γινόταν μια βαθιά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που χρησιμοποίησε την καταστροφή της Λισαβόνας για να αναγκάσει τη θρησκευόμενη χώρα να εισέλθει στη σύγχρονη εποχή. Η Λισαβόνα που προέκυψε μετά τον σεισμό επέδειξε σύγχρονη σκέψη για τη σεισμολογία, την αρχιτεκτονική και τον σχεδιασμό καταστροφών.
Η 1η Νοεμβρίου 1755, η ημέρα του σεισμού, είχε ξημερώσει όπως κάθε άλλη ημέρα των Αγίων Πάντων στη Λισαβόνα. Οι ενορίτες παρακολουθούσαν τη λειτουργία και οι υπηρέτες ήταν στο σπίτι και ετοίμαζαν τις γιορτές.
Περίπου 300 χιλιόμετρα μακριά και βαθιά στον πυθμένα του ωκεανού…
οι τεκτονικές πλάκες της Αφρικής, της Ευρασίας και της Αμερικής συναντώνται σε ένα γεωλογικό hotspot.
Ο Ατλαντικός Ωκεανός είναι ήσυχος, σεισμικά μιλώντας, αλλά εκείνο το πρωί οι πλάκες ολίσθησαν και απελευθέρωσαν τόση ενέργεια όση 32.000 βόμβες Χιροσίμα. Οι δονήσεις και τα κύματα διέσχισαν τον Βόρειο Ατλαντικό, ανέβασαν ποτάμια στη Σκωτία και προκάλεσαν θανάτους μέχρι τη Βραζιλία. Η χειρότερη πυρκαγιά της κόλασης επιφυλάχθηκε για τη Λισαβόνα.
Γύρω στις 9:30 π.μ., οι δονήσεις έκαναν θόρυβο κάτω από την πόλη, χτυπώντας τις πολλές καμπάνες των εκκλησιών της Λισαβόνας σε ομοφωνία. Κάποιοι θυμήθηκαν έναν «φρικτό υπόγειο θόρυβο» ακριβώς πριν αρχίσει να τρέμει το έδαφος σε μια εξάλεπτη αναταραχή που γκρέμισε καθεδρικούς ναούς και έθαψε γειτονιές.
Μέσα σε μια ώρα, ένα τσουνάμι έξι μέτρων έπληξε την προκυμαία και σκότωσε εκατοντάδες ανθρώπους που είχαν συγκεντρωθεί εκεί αναζητώντας ασφάλεια.
Εν τω μεταξύ, εκατοντάδες μικρές πυρκαγιές, που εξαπλώθηκαν από αναποδογυρισμένες εστίες μαγειρικής και κεριά με αναθήματα, συσσωρεύτηκαν σε αυτό που θα γινόταν μια πενθήμερη πύρινη λαίλαπα. Αυτό το τελευταίο χτύπημα ήταν το πιο καταστροφικό και ισοπέδωσε ό,τι είχε απομείνει.
Τιμωρία Θεού;
Ο μεγάλος σεισμός της Λισαβόνας είναι η επιτομή της παράδοξης σχέσης της Πορτογαλίας με τη θάλασσα.
Για αιώνες που προηγήθηκαν της καταστροφής, η Πορτογαλία είχε γιγαντωθεί από τη γενναιοδωρία μιας τεράστιας θαλάσσιας αυτοκρατορίας που εκτεινόταν από τη Βραζιλία έως την Ινδία – ωστόσο η ναυτιλία ήταν γενικά περιφρονημένη στην πορτογαλική κοινωνία και πολύ λίγα από τα αποικιακά λάφυρα επενδύθηκαν πίσω στη χώρα ή στους πολίτες της.
Μέσα σε μία μόνο ημέρα, ο ωκεανός ισοπέδωσε τη Λισαβόνα, τον κόμβο της αυτοκρατορίας, όπου μεγάλο μέρος του πλούτου της χώρας ήταν αποθηκευμένο σε τεράστιες αποθήκες στην προκυμαία.
Μια κατεστραμμένη αποθήκη, η Casa da India, περιείχε σε βραζιλιάνικα διαμάντια περίπου το 1,5% του ΑΕΠ της Πορτογαλίας.
Ο ευσεβής καθολικός πληθυσμός της Λισαβόνας είδε την κατεστραμμένη πόλη ως θεία τιμωρία. Οι προτεσταντικές χώρες της Ευρώπης είδαν επίσης την καταστροφή ως τιμωρία, αλλά για το αντίθετο, για την οπισθοδρομική καθολική συμπεριφορά. Ο Πομπάλ, ωστόσο, είδε έναν δρόμο προς την εξουσία και μια ευκαιρία να ξαναγράψει το μέλλον ενός καταρρέοντος αποικιακού κράτους.
