Πληρωμή 25η Μαρτίου: Δουλέψατε σήμερα; Πόσα χρήματα αναμένεται να πληρωθείτε. Αναλυτικός οδηγός για όσους εργάστηκαν.
Όπως είναι γνωστό, η 25η Μαρτίου είναι μια από τις θεσμοθετημένες αργίες του ελληνικού κράτους, καθώς τιμάται η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης κατά των Οθωμανών Τούρκων. Έτσι, λοιπόν, ισχύει ειδικό μισθολογικό καθεστώς για τους εργαζόμενους που θα απασχοληθούν τη σημερινή ημέρα.
Συγκεκριμένα, η ΓΣΕΕ και το Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων & Ανέργων της Συνομοσπονδίας ενημερώνουν πως δεν είναι νόμιμος ο συμψηφισμός ημέρας οφειλόμενης ανάπαυσης (ρεπό) με ημέρα υποχρεωτικής αργίας, όπως θεωρείται η 25η Μαρτίου.
Δείτε αναλυτικά…
Πληρωμή 25η Μαρτίου: Τι ισχύει με την αμοιβή
Για τους μισθωτούς που θα απασχοληθούν κατά την 25η Μαρτίου ισχύουν τα εξής:
- Αν αμείβονται με ημερομίσθιο, θα λάβουν το συνήθως καταβαλλόμενο ημερομίσθιό τους και προσαύξηση 75% που θα υπολογισθεί στο νόμιμο ωρομίσθιό τους, για όσες ώρες απασχοληθούν
Αν αμείβονται με μηνιαίο μισθό, τότε…
Αν πρόκειται για επιχειρήσεις που αργούν κατά τις Κυριακές και ημέρες αργίας και εκτάκτως θα λειτουργήσουν την 25η Μαρτίου, οφείλεται το 1/25 του συνήθως καταβαλλομένου μισθού τους και επιπλέον προσαύξηση 75% επί του νόμιμου ημερομισθίου για όσες ώρες απασχοληθούν.
Αν πρόκειται για επιχειρήσεις που λειτουργούν νόμιμα κατά τις Κυριακές και τις λοιπές από τον νόμο αργίες, οφείλεται μόνον προσαύξηση 75%, που υπολογίζεται στο 1/25 του νομίμου ημερομισθίου τους για όσες ώρες απασχοληθούν.
Αν η απασχόληση τόσο των ημερομισθίων, όσο και των επί μηνιαίο μισθό κατά την 25η Μαρτίου είναι πέραν των 40 ωρών, οφείλεται επιπλέον της προσαύξησης λόγω αργίας και η προσαύξηση λόγω πρόσθετης εργασίας (υπερεργασία, υπερωρία).
- Το ημερομίσθιο της 25ης Μαρτίου το δικαιούνται και οι μισθωτοί που βρίσκονται σε άδεια, χωρίς να προσμετρήσουν όμως τη μέρα αυτή στις εργάσιμες μέρες της άδειάς τους.
- Σε περίπτωση που ισχύουν ευνοϊκότεροι όροι (π.χ. από ΣΣΕ, Κανονισμό Εργασίας, επιχειρησιακή συνήθεια ή έθιμο) ως προς τις προσαυξήσεις της αμοιβής για την εργασία σε ημέρα υποχρεωτικής αργίας ή Κυριακής, αυτοί υπερισχύουν.
Πάντως, για τους μισθωτούς που δεν θα απασχοληθούν κατά την 25η Μαρτίου, ισχύουν τα εξής:
Όσοι εργάζονται με πενθήμερη απασχόληση και αμείβονται με ημερομίσθιο, θα πρέπει να λάβουν το συνήθως καταβαλλόμενο για τη συγκεκριμένη ημέρα ημερομίσθιό τους, ενώ όσοι αμείβονται με μισθό, θα λάβουν κανονικά τον καταβαλλόμενο μισθό τους.
Όσοι εργάζονται με εξαήμερη απασχόληση και αμείβονται με ημερομίσθιο, θα λάβουν κανονικά το συνήθως καταβαλλόμενο ημερομίσθιο που αντιστοιχεί στην ημέρα της αργίας (έξι ημερομίσθια συνολικά την εβδομάδα), ενώ όσοι αμείβονται με μισθό, θα λάβουν κανονικά τον καταβαλλόμενο μισθό τους.
Πληρωμή 25η Μαρτίου: Οι αργίες του 2023
Αρκετοί είναι εκείνοι που ψάχνουν τα τριήμερα του νέου έτους για να δρομολογήσουν διακοπές και άδειες! Πάμε να δούμε, λοιπόν, πότε «πέφτουν» οι αργίες του 2023;
Μόλις πέντε θα είναι τριήμερα του 2023, καθώς δύο εθνικές εορτές και επέτειοι συμπίπτουν με ημέρες Σαββατοκύριακου.
Η 25η Μαρτίου και η 28η Οκτωβρίου «πέφτουν» Σάββατο, ενώ το πρώτο τριήμερο είναι αυτό των Θεοφανίων καθώς η 6η Ιανουαρίου του 2023 είναι Παρασκευή. Ακολουθεί το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας στις 25 έως 27 Φεβρουαρίου.
Ακολουθεί το τριήμερο του Πάσχα στις 15 με 17 Απριλίου και αυτό της Εργατικής Πρωτομαγιάς.
Τέλος, η γιορτή του Αγίου Πνεύματος είναι τη Δευτέρα 5 Ιουνίου.
Αναλυτικά οι αργίες του 2023
1 Ιανουαρίου, ημέρα Κυριακή: Πρωτοχρονιά
6 Ιανουαρίου, ημέρα Παρασκευή: Θεοφάνεια
27 Φεβρουαρίου, ημέρα Δευτέρα: Καθαρά Δευτέρα
25 Μαρτίου, ημέρα Σάββατο: Επέτειος της Επανάστασης του 1821
14 Απριλίου, Παρασκευή: Μεγάλη Παρασκευή
16 Απριλίου, Κυριακή: Άγιο Πάσχα
17 Απριλίου, Δευτέρα: Δευτέρα του Πάσχα
1 Μαΐου, Δευτέρα: Εργατική Πρωτομαγιά
5 Ιουνίου, Δευτέρα: Αγίου Πνεύματος
15 Αυγούστου, Τρίτη: Κοίμηση της Θεοτόκου
28 Οκτωβρίου, Σάββατο: Επέτειος του Όχι
25 Δεκεμβρίου, Δευτέρα: Χριστούγεννα
26 Δεκεμβρίου, Τρίτη: 2η ημέρα των Χριστουγέννων
Γιατί τρώμε μπακαλιάρο σήμερα
Ο μπακαλιάρος -και δη με σκορδαλιά- είναι το παραδοσιακό έδεσμα στα ελληνικά τραπέζια μετά από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου.
Μέσα στην περίοδο της Τεσσαρακοστής η νηστεία καταλύεται, διαφοροποιείται δηλαδή, τρεις φορές, δίνοντας μια ευκαιρία στους πιστούς για «ενδυνάμωση».
Η πρώτη από αυτές τις εξαιρέσεις είναι ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, όπως έχει καθιερωθεί η 25η Μαρτίου.
Πρόκειται για μια χαρμόσυνη εορτή μέσα στην περίοδο του πένθους της Σαρακοστής και επειδή είναι θεομητορική εορτή, αφιερωμένη στην Παναγία και ως εκ τούτου ιδιαίτερα σημαντική, καταλύονται το ψάρι, το έλαιο και ο οίνος.
Ο μπακαλιάρος έφτασε στο ελληνικό τραπέζι περί τον 15ο αιώνα και καθιερώθηκε άμεσα ως το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου, καθώς με εξαίρεση τα νησιά μας, το φρέσκο ψάρι αποτελούσε πολυτέλεια για τους φτωχούς κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος, που δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη συντήρηση, αποτέλεσε την εύκολη και φθηνή συνάμα λύση, έθιμο που κρατά μέχρι τις μέρες μας.
Στα Επτάνησα τη σκορδαλιά τη λένε και αλιάδα (αλλά και αγιάδα, με βάση την τοπική προφορά) που είναι δάνειο από τα βενετικά (agliata στα σημερινά ιταλικά). Φαίνεται ότι από τον συμφυρμό των λέξεων «σκόρδο» και «αλιάδα» προέκυψε ο τύπος σκορδαλιάδα και από εκεί, με απλολογία, ο σημερινός «σκορδαλιά».
Αυτή τουλάχιστον την ετυμολογία δίνουν τόσο το ΛΚΝ όσο και το Ετυμολογικό του Μπαμπινιώτη.
Κάτι σαν σκορδαλιά έφτιαχναν και οι αρχαίοι, βέβαια, και μια από τις λέξεις που είχαν ήταν «μυττωτός». Πάλι στους Αχαρνείς, στην αρχή του έργου, ο Δικαιόπολις έχει μαζί του μια σακούλα σκόρδα που του την αρπάζουν οι Θράκες μισθοφόροι, οι Οδόμαντες, κι εκείνος ολοφύρεται για τη σκορδαλιά που θα έφτιαχνε (Οἴμοι τάλας, μυττωτὸν ὅσον ἀπώλεσα)
Όταν θέλουμε να πούμε ότι από κάτι απουσιάζει το πιο απαραίτητο, το ειδοποιό συστατικό του, λέμε ότι μοιάζει με «σκορδαλιά χωρίς σκόρδο»
Το σκόρδο είναι το Allium sativum, κρόμμυον το σκόροδον και, παρόλο που είναι ιθαγενές της Κεντρικής Ασίας, βρίσκεται στα μέρη μας από πολύ παλιά, αφού, όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, οι εργάτες που έχτισαν την Πυραμίδα του Χέοπα είχαν στο σιτηρέσιό τους κρεμμύδια, σκόρδα και ραπανάκια.
Όμως και στην αρχαία Ελλάδα ήταν πολύ διαδεδομένο το σκόρδο, όπως φαίνεται από την παρουσία του στις κωμωδίες του Αριστοφάνη –τα μεγαρίτικα σκόρδα ήταν ονομαστά για το μεγάλο μέγεθός τους και στους Αχαρνείς, που είναι γραμμένοι μέσα στον Πελοποννησιακό πόλεμο, ο Μεγαρίτης παραπονιέται στον Δικαιόπολη ότι οι Αθηναίοι στις επιδρομές τους τα ξερίζωναν.
Στα αρχαία λεγόταν σκόροδον, αλλά ήδη από την κλασική εποχή εμφανίζεται και ο τύπος σκόρδον, που τελικά επικράτησε.
Το σκόρδο ήταν και είναι το προσφάι των φτωχών, ακόμα περισσότερο στην αρχαιότητα, που το διαιτολόγιο ήταν πολύ φτωχότερο από σήμερα. Ήταν ακόμα βασικό στοιχείο στο σιτηρέσιο των στρατιωτών, γι’ αυτό και οι αρχαίοι είχαν την παροιμιώδη φράση «μη σκόρδου (φάγω)» δηλαδή να μη μπλέξω σε περιπέτειες.
